Þessir ríkisstyrktu, rætnu töfralæknar eru með merkilegustu slefberum Íslandssögunnar. Þau skorta alla sómakennd og virðingin fer ávallt minnkandi með hverjum mánuði. Nú er ég ekki að tala um trú þeirra á Ézú og Gvuðsagjemlegjeml. Guðrún slefberi Karlsdóttir heyrði og heldur fram að dólgarnir í Vantrú séu að aðstoða fólk við trúfélagsskráningar á ölduhúsum. Eða einsog þessi kjelling segir sjálf:
Heyrst hefur af Vantrúarfólki með eyðublöð á öldurhúsum borgarinnar og á lóð Háskóla Íslands.
Hvar heyrði hún þetta? Þetta höfum við trúlausu dónarnir aldrei nokkurntíman gert. Eða heyrt. Við höfum nú einhverjar siðareglur varðandi þessa trúfélagsleiðréttingu og þær eru gróflega á þessa leið: Við nýtum okkur ekki vafasamt ástand einstaklinga og við truflum ekki fólk við lærdóm og/eða lestur.
Hvað taka þau upp á næst? Í alvöru?
Heyrst hefur að Vantrú standi fyrir blóðfórnir á uppstigningadag en þá slátra þeir geit með eyðnissmituðum hnífi, drekka blóðið og eta hrátt ket til að styrkja sig í vantrú sinni.
Guðrún Karlsdóttir, ef þú ert að lesa þetta: Fokkaðu þér. Hart.
3 Comments
Ekki kjafta frá blóðfórnunum maður, það verður notað gegn okkur
Ef þú missir út úr þér eitthvað um hópkynlífsathafnir Vantrúar verður þér ekki boðið aftur.
Æji, kommonn. Má ég ekki koma með smá forsmekk af seiðandi skuðum og sköndlum í sjúklega sjóðheitum serðingum?
Post a Comment