Mikið agalega eigum við mörg orð fyrir typpi, ætli það hafi verið gert til að auka á fjölbreytileikan í íslenskum hómóerótískum smásögum?
Stefán tók í gandinn á Jónasi og sleikti skaufan með tungunni áður en hann kokaði lostarsprotann. Jónas emjaði af frygð við reðuratlotinu og stundi lágt, Troddu besefanum uppí sveittu stjörnuna. Jónas tók typpið útúr munninum á sér, snérist á sveif og stakk slátrinu uppí vel snyrta og smurða rassgatið. Stefán andvarpaði af ánægju og þrýsti ástarpinnanum inn og út.
Ég held að tussurnar eigi eftir að fíla þetta í rassgat!
Post a Comment